من به خال لبت ای دوست گرفتار شــدم 

 

چشم بیمـار تـو را دیـدم و بیمار شـــــــدم 

 

فارغ از خود شدم و كوس اناالحق بزدم 

همچو منصور خریدار سر دار شــــــــدم 



غم دلدار فكنده است به جانم، شــــررى 

كه به جان آمدم و شهره بازار شــــــــــدم 



درِ میخانه گشایید به رویم، شـب و روز 

كه من از مسجد و از مدرسه، بیزار شدم 



جامه زهد و ریا كَندم و بر تن كـــــردم 

خرقه پیر خراباتى و هشیار شــــــــــــدم 



واعظ شهر كه از پند خــــود آزارم داد 

از دم رند مى آلوده مددكار شـــــــــــــدم

 

بگذارید كه از بتكــــــــده یادى بــــــكنم 

من كه با دست بت میكده بیدار شـــــــــدم